Oyunculuk gerçekten çok başka birşey, apayrı bir mecra. Hala M.F.ın o protest ve geriye dönüşün olmayacağını haykıran bakışları var aklımda.
Gerçek bir hikaye olduğundan pür dikkat izledim filmi. Doğru ya da yanlış, kafasındaki ideal için herşeyi bir kenara atan, beynini amaca kilitleyen, yavaşlatılsa bile asla hedefinden şaşmayan, er ya da geç ulaşan bir füze misaliydi o karakter. Bobby Sands. O kendini adanmışlık gerçekten büyüleyici. Yer yer aslında gereksiz ve aptalca olduğuna hükmettik de muhtemelen osura osura yattığımız yerden filmi izlerken. Rahatlığın içinde dünyayı yargılamak kadar kolay ve boş birşey yok sanırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder